رمزارز چیست

رمزارزها آخرین تحولات پول دیجیتال به حساب می‌آیند. اما رمز ارز دقیقاً چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟ در این نوشته در سایت ایستگاه ارز همه چیز به سادگی بیان خواهد شد.

خلاصه‌ای درباره‌ی رمزارز

رمز ارزها سکه‌های دیجیتالی هستند که یک مقام مرکزی آن را کنترل نمی‌کند، بلکه شبکه‌ای از شرکت‌کنندگانی کنترل می‌کنند که از امتیاز یکسان برخوردار هستند و از مجموعه قوانین توافق شده پیروی می‌کنند. سه عنصر تشکیل‌دهنده یک رمزارز عبارتند از: شبکه همتا به همتا (P2P)، رمزنگاری و سازوکار اجماع.

برای درک تعریف دقیق‌تر پیشنهاد می‌کنیم ادامه متن را مطالعه کنید.

۱. چه چیزی یک رمز ارز را می‌سازد؟

اصطلاح رمزارز از “ارز رمزنگاری” گرفته شده است. باوجود آنکه رمزارز نوعی ارز دیجیتال محسوب می‌شود، امروزه ارزهای دیجیتال بسیاری وجود دارند که رمزارز تلقی نمی‌شوند. به عنوان مثال، پی‌پال  PayPal، تراشه زینگا Zynga در دنیا و حتی ارزهای سنتی فیات (ریال، یورو، دلار و غیره) عمدتاً دیجیتال هستند. در ماه مارس ۲۰۱۸ میلادی، مریام وبسترMerriam-Webster اعلام کرد که این اصطلاح را در فرهنگ لغت خود درج کرده است و آن را اینطور تعریف کرده‌اند:

رمزارز یا همان cryptocurrency: هر گونه ارزی که فقط به صورت دیجیتالی وجود دارد و معمولاً مرجع مرکزی برای انتشار یا قانونمندسازی آن وجود ندارد، اما در عوض از یک سامانه غیرمتمرکز برای ثبت تراکنش‌ها و مدیریت انتشار واحدهای جدید استفاده می‌کند. این سامانه برای جلوگیری از جعل و تراکنش‌های جعلی بر رمزنگاری متکی است و اولین بار در سال ۱۹۹۰ میلادی استفاده شد.

این جمله پیچیده را می‌توان به سه عنصر اصلی تشکیل دهنده یک رمز ارز تقسیم کرد.

عنصر شماره ۱ – شبکه همتا به همتا (تمرکززدایی)

برخلاف ارزهای دیجیتال سنتی، رمزارزها برای اعتبارسنجی یا تسهیل تراکنش‌ها به هیچ مقام مرکزی متکی نیستند. در عوض، شبکه‌ای از شرکت‌کنندگان با امتیاز یکسانی وجود دارد که تراکنش‌ها را در یک دفتر کل مشترک به ‌نام بلاک‌چین اعتبارسنجی و به‌روزرسانی می‌کند.

عنصر شماره ۲ – رمزنگاری

رمزنگاری هنر برقراری ارتباط امن در محیط دشمن است. رمزنگاری در رمزارزها استفاده می‌شود تا همتایان بتوانند بدون نیاز به یک مقام مرکزی برای اعتبارسنجی پیام‌هایشان به‌طور ایمن ارتباط برقرار کنند.

عنصر شماره ۳ – سازوکار اجماع

اکنون که گروهی از شرکت‌کنندگان با امتیازی برابر داریم که می‌توانند به طور ایمن ارتباط برقرار کنند، باید قوانینی را برای رمز ارز خود وضع کنیم. این قوانین به عنوان یک پروتکل (متمم قرارداد) شناخته می‌شوند و از سازوکار اجماع نیز برخوردار هستند. سازوکار اجماع یک قانون در مورد این است که چه کسی می‌تواند دفترکل تراکنش‌های مشترک ما را به‌روزرسانی کند.
در بیت‌کوین، سازوکار مورد استفاده اثبات کار نامیده می‌شود. رمزارزهای گوناگون از سازوکارهای اجماع متفاوتی استفاده می‌کنند. حالا که اجزای اصلی آن را متوجه شدید، دوباره به تعریف وبستر مراجعه کنید، می‌بینید که این جمله پیچیده و گیج‌کننده این‌بار با عقل جور در می‌آید.

۲. انواع رمز ارزها

با آنکه همه رمزارزها ادعا می‌کنند که غیرمتمرکز هستند، ولی این ادعاها با واقعیت خیلی فاصله دارند. در واقع، ارزهایی مانند بیت‎کوین کاملاً غیرمتمرکز و ارزهایی مانند استیبل‌کوین‌ها و ریپل‌ها رمزارزهایی متمرکز هستند.

◦ رمزارزهای متمرکز

رمزارزهای متمرکز معمولاً توسط یک شرکت انتفاعی منتشر می‌شوند که پروتکل رمزارز را ایجاد کرده و همچنین تعیین می‌کند که چه کسی می‌تواند در شبکه شرکت کند. یک مثال خوب می‌تواند ” لیبرا”ی فیسبوک باشد، سکه‌ای که فیسبوک آن را بزودی منتشر می‌کند، با آنکه همه شرکت‎کنندگان در شبکه برابر هستند، اما خود شبکه برای همه باز نیست. رمزارزهای متمرکز را می‌توان به عنوان نسخه ارتقا یافته ارزهای سنتی فیات در نظر گرفت، زیرا هنوز در معرض خطرات مدیریت متمرکز از جمله کلاهبرداری، سهل انگاری و کنترل هستند.

◦ رمزارزهای غیرمتمرکز

رمزارزهای غیرمتمرکز معمولاً توسط یک سازمان غیرانتفاعی منتشر می‌شوند. با رمزارزهای غیرمتمرکز، زمین‌ بازی برای مشارکت همه هموار می‌شود. مثال کلاسیک برای این امر بیت‌کوین است. رمزارزهای واقعاً غیرمتمرکز کاملاً شفاف، در دسترس همگان و غیرقابل‌سانسور هستند. توجه به این نکته مهم است که باوجودآنکه برخی از رمزارزها در واقع به صورت غیرمتمرکز ساخته می‌شوند، اما در واقع متمرکز هستند زیرا افراد به تعداد کافی در شبکه آنها شرکت نمی‌کنند. این امر موجب می‌شود این بستر غیرمتمرکز عملاً توسط عده‌ی کمی از شرکت‌کنندگان کنترل شود. نکته اصلی در اینجا این است که تمرکززدایی واقعی به طراحی و پذیرش آن بین مردم بستگی دارد.

برای توضیحات بیشتر این پست را مطالعه کنید: بیت‌کوین و اتریوم (تفاوت‌ها و شباهت‌ها)

۳. توکن و رمزارزها

رمزارزها و توکن‌ها از هم متمایزند. رمزارزها سکه‌هایی هستند که هر سه عنصری را که در بالا ذکر کردیم دارند و ازاین‌رو بلاک‌چین تراکنش‌های خود را ایجاد می‌کند. از سوی دیگر، توکن نمایانگر دارایی است که در یک بلاک‌چین موجود است. مثلاً، تتر یک توکن ERC-20 هست  که از بلاک‌چین اتریوم برای عملیات  خود استفاده می‌کند. بنابراین، توکن‌ها را می‌توان به‌عنوان یک «سکه فرعی» از یک رمزارز خاص در نظر گرفت که دارای بلاک‌چین خاص خود است و توانایی اجرای کدهایی را دارد که توکن‌ها را ایجاد می‌کند. همچنین به عنوان قابلیت قراردادهای هوشمند نیز شناخته می‌شود. توکن‌ها می‌توانند به عنوان بخشی از یک بلاک‌چین موجود شروع به کار کنند و سپس به رمزارز خود تبدیل شوند. مثلا، EOS به عنوان یک توکن ERC-20 شروع به کار کرد و بعداً به یک رمزارز مستقل تبدیل شد.

توکن‌ها را می‌توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد: توکن‌های کاربردی و توکن‌های بهادار.
توکن‌های کاربردی توکن‌هایی هستند که نوید استفاده از یک محصول یا خدمات را در آینده می‌دهند. آنها قرار نیست برای سرمایه‌گذاری استفاده شوند، بلکه یک ابزار کاربردی هستند. از سوی دیگر،
توکن‌های بهادار توکن‌هایی هستند که به عنوان مثال نمایانگر دارایی‌های مالی قابل معامله، سهم یا اوراق قرضه یک شرکت می‌باشند. هدف آنها نوعی سرمایه‌گذاری است.

سوالات متداول

تفاوت بین رمزارز و بلاک‌چین در چیست؟

رمزارزها از بلاک‌چین برای عملکردی غیرمتمرکز استفاده می‌کنند. رمزارز یک سکه است و بلاک‌چین دفترکل تراکنش‌هاست که تراکنش‌های سکه را مستند می‌کند. به عبارت دیگر، بلاک‌چین فناوری است که در پشت رمزارزها قرار دارد.
با این اوصاف یک بلاک‌چین، در واقع خود رمزارز است زیرا رمزارزها فقط یک سابقه در یک دفترکل هستند (هیچ سکه فیزیکی واقعی وجود ندارد). اما تمایز آنها در این است که مردم از رمزارز برای توصیف هدف و از بلاک‌چین برای توصیف ابزار رسیدن به آن هدف استفاده می‌کنند.

برای توضیحات بیشتر این پست را مطالعه کنید: بلاک‌چین چیست؟ راهنمای تازه‌کارها

۵. نتیجه‌گیری

رمزارزها تحولی در ارزهای دیجیتال به حساب می‌آیند. پول راه طولانی طی کرده است از کالاها گرفته تا سکه، اسکناس و در نهایت اطلاعات دیجیتالی که توسط یک مقام مرکزی کنترل می‌شود. امروزه، در مرحله بعدی تکاملی قرار داریم که در آن پول با استفاده از رمزارزها رو به غیرمتمرکز شدن است. بین رمزارزهای متمرکز، رمزارزهای غیرمتمرکز و توکن‌ها تمایز هست. امیدواریم این راهنما این تفاوت را واضح‌ بیان کرده باشد.

نظر شما در مورد رمزارزها چیست؟
آیا آنها واقعاً آینده پول هستند؟
لطفاً در بخش نظرات، دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.

مقاله پیشنهادی برای شما:

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *