
۱. استفاده کردن از بیتکوین به عنوان پول قانونی به چه معناست؟
تا زمانی که شهروندان بتوانند ثابت کنند که به فناوری لازم دسترسی ندارند، میتوانند از بیتکوین (BTC) به عنوان وسیلهای برای پرداخت استفاده کنند، در صورتی که بیت کوین در حوزه قضایی مربوطه آنها به عنوان یک ارز قانونی در نظر گرفته شود. بانکهای مرکزی و تنظیمکنندگان یک کشور به طور کلی تصمیم میگیرند که پول قانونی در اقتصاد آنها چیست. این بدان معناست که هر شکلی از ارزش که آنها مناسب میدانند پول قانونی باشد میتواند به عنوان وسیلهای برای پرداخت و خرید کالای مغازهها استفاده شود. برای مثال، اسکناسهای ۱۰ دلاری و سکههای ۵۰ دلاری پولهای قانونی در ایالاتمتحده هستند.
تبدیل بیت کوین به ارز قانونی به این معنی است که هر زمانی کسی بخواهد پول یک فنجان قهوه را پرداخت کند، بتواند از بیتکوین برای پرداخت استفاده کند. اگر بانک مرکزی بیت کوین را به عنوان پول قانونی اعلام نکند، ریسک پذیرفتن بیتکوین برای کالاهای فروخته شده بر عهدهی دارندگان فروشگاه خواهد بود. اگر بانک مرکزی به صراحت بیتکوین را به عنوان ارز قانونی اعلام کند آنگاه بیتکوین تبدیل به یک ارز رسمی در اقتصاد میشود. ظهور بیتکوین و تعدادی دیگر از ارزهای غیرمتمرکز نیز چندین بانک مرکزی را وادار کردهاند تا ارزهای دیجیتال را به عنوان جایگزین قویتری برای ارزهای فیات در نظر بگیرند. در نتیجه، بسیاری از کشورها همچون چین، انگلستان، ایالاتمتحده و هند همه بر روی بانک مرکزی ارز دیجیتال (CBDC) خود، کار میکنند.
با اقدامات این کشورها، منطق پذیرش ارزهای دیجیتال، دستیابی به قابلیت ردیابی و کنترل بهتر هر واحد پول در اقتصاد است. این قابلیت ردیابی به آنها کمک خواهد کرد که مالیاتها را دقیقتر حساب کنند و همچنین پولشویان را مشخص کنند، اما از همه مهمتر این است که هر گونه انباشت ثروت را شناسایی کرده و سیاستهایی برای حفظ آن در اقتصاد خود ارائه دهند.
۲. چه عواملی به طور کلی پذیرش بیتکوین را در یک کشور به عنوان ارز قانونی تسریع میکند؟
معمولاً عوامل کلان اقتصادی وجود دارد که یک کشور به دنبال مدیریت آنها از طریق پذیرش ارز دیجیتال به عنوان ارز قانونی است. برای تبدیل بیت کوین به ارز قانونی، این عوامل باید با رهبری نظری (تئوریک) منطبق باشد. با این وجود، بانکهای مرکزی در حال ورود به ارزهای دیجیتال هستند. کشورهایی وجود دارند که مشکلات اساسی زیادی دارند و فقط ورژن دیجیتالی از یک ارز فیات ممکن است مشکل آنها را حل نکند. برای نمونه، کشورهایی مثل آرژانتین و ونزوئلا سالهاست که از تورم شدید رنج میبرند و میتوانند با نوعی ارز که ارزشی بسیار فراتر از اقتصاد آنها به دست میآورد کار کنند.
همچنین کشورهای دیگری هم همچون السالوادور، پاناما، گواتمالا و هندوراس هستند که درصد زیادی از تولید ناخالص داخلی آنها از طریق وجوه ارسال میشود. این امر راه را برای نوعی از مبادله ارزش هموار میکند که توسط مرزهای ملی محدود نمیشود. برای مثال، ۲۴.۰۷٪ از تولید ناخالص ملی السالوادور در سال ۲۰۲۰ حواله بوده است.یکی دیگر از ملاحظات کشورها، میزان گنجایش مالی در اقتصاد آنهاست. در حالیکه سفر مشتریان دردنیای رمزارزها (Cryptocurrency) و در اطراف ارزهای دیجیتال به هیچوجه کاربر پسند نیست باید گفت: که آزمایشهای فرامحلی در ایجاد یک اکوسیستم بر روی بیتکوین در کشورهایی مانند السالوادور تا حدی موفقیتآمیز بوده است.
با کمک حوالهها به اقتصاد در این راه بزرگ، ارزهای دیجیتال نه تنها میتوانند به گنجایش مالی کمک کنند، بلکه میتوانند در هزینههای حواله صرفهجویی کنند. به این نکته هم باید اشاره کرد که حکومتهایی که بیتکوین را به عنوان ارز قانونی عرضه میکنند، ادعا کردهاند که گنجایش مالی برای جمعیتشان را آوردهاند. با این حال، گنجایش مالی اغلب باید قبل از نفوذ تلفن همراه و اینترنت باشد. بدون ساختار دیجیتالی، یک ارز دیجیتال قادر نخواهد بود که همه مشکل گنجایش مالی را خود حل کند.
پس، کدام کشورها بیت کوین را به عنوان ارز قانونی پذیرفتهاند و این کار را چگونه انجام دادهاند؟
السالوادور اولین کشوری است که بیتکوین را به عنوان ارز قانونی پذیرفته است. جدا از عوامل کلان اقتصادیای که در بالا توضیح داده شدند، رهبر این کشور مایل بود که بیتکوین را آزمایش کند. او از آن زمان سفیر وفادار رمزارز بوده است. دومین کشوری که بیتکوین را به عنوان ارز قانونی پذیرفته است جمهوری آفریقای مرکزی است. جمهوری آفریقای مرکزی در منابع طبیعی همچون طلا و الماس غنی است و اقتصادی به ارزش ۲.۳ میلیارد دلار دارد. با این حال، گنجایش مالی آنها خیلی کم است و به حوالهها متکی هستند. جدای از پذیرش بیتکوین، این کشور همچنین آشکار کرده است که ۲۰٪ خزانه آنها را ارز سانگوکوین (SANGO) تشکیل میدهد، ارز دیجیتالی که سلامت منابع طبیعی داخل کشور را نشان میدهد.
بیشتر بدانید: بیتکوین چیست؟ راهنمای تازهکارها
۳. کشورها قصد دارند با پذیرش بیتکوین به عنوان ارز قانونی به چه چیزی دست پیدا کنند؟
کشورها متکی به سیاستهای پولی تاثیرگذار به عنوان کلید اهرم مدیریت اقتصادشان هستند. از این رو، آنها به یک ارز معتبر و توانایی برای مانور اطراف سیاستهای ارزی در زمان بحران نیاز دارند. هم السالوادور و هم جمهوری آفریقای مرکزی مشخص کردهاند که میخواهند نقل و انتقال پول در داخل کشور را ارزانتر کنند. نایب بوکله رئیسجمهور السالودور پیشبینی کرد با انتقال کشور به زیرساخت بیتکوین، ۴۰۰ میلیون دلار از حوالهها ذخیره میشود. با استفاده کردن از شبکه لایتنینگ بیتکوین، پرداختها میتوانند ارزانتر از روشهای موجود انجام شوند.
بر مبنای اقتصاد کلان، این کشورها عموماً تقلا میکنند که ارزش ارزهایشان را در مقابل دلار حفظ کنند. السالوادور به استفاده از دلار به عنوان ارز خود روی آورد، اما به زودی متوجه شد که بیشتر صادراتش به ایالات متحده است و تضعیف دلار برای مردمش بیشتر از اینکه سود داشته باشد ضرر داشته است. برخلاف اقتصاد دیگر کشورهای آمریکای لاتین، السالوادور تا پیش از پذیرش دلار تورم بسیار زیادی نداشت. علاوه بر آن، آنها کنترلی بر روی سیاستهای پولی دلار نداشتند، درحالیکه سیاستهای پولی دلار توسط نهادهای متمرکز در دیگر کشورها کنترل میشود. بنابراین، این کشور به دنبال بیتکوین بود تا مسائل کلیدی خود را در رابطه با حوالهها حل کند و در عین حال تحت تأثیر نوسانات دلار آمریکا قرار نگیرد.
۴. چالشهای پذیرش بیتکوین به عنوان ارز قانونی چه هستند؟
ریسکهای نقدینگی و نظارتی در اطراف بازار رمزارز وجود دارد و یک کشورتا هنگامی که از آن به عنوان ارز قانونی استفاده میکند متحمل میشود. از آنجایی که بازار رمزارز به شدت با بازارهای سهام ایالات متحده مرتبط است، تغییرات سیاست فدرال رزرو بر قیمت ارزهای دیجیتال تأثیر خواهد داشت. روایتی که اکثر این کشورها برای پذیرش بیتکوین دارند، هزینه کمتر حواله به جمعیتی است که به شدت بدون بانک هستند. این ممکن است یک دلیل سطحی باشد زیرا اکثر این کشورها ضریب نفوذ دیجیتال و موبایل بسیار پایینی دارند. با این وجود، مگر اینکه بتوانند در سراسر کشور دستگاههای خودپرداز بیت کوین راهاندازی کنند، که برای آنها عملی نیست که بیتکوین را به عنوان یک ارز اصلی مقیاس کنند.
چالش دیگر ماهیت بی ثبات بازار رمز ارز است. از آنجایی که بیتکوین بیش از ۷۰ درصد از بالاترین رکورد خود در نوامبر ۲۰۲۱ سقوط کرد، السالوادور چندین خرید از این ارز دیجیتال انجام داد. با این حال، کاهش قیمت بیتکوین بیوقفه بوده است و اکثر این موقعیتها در حال حاضر در ضرر هستند. نمیتوان سیاست اقتصادی کشوری را درست دانست که خزانه داریاش پول شهروندانش را در دارایی بیثباتی استفاده کرده که ۷۰ الی ۸۰٪ از ارزشش را در شش ماه از دست داده است. به دلیل موقعیت ضعیف نقدینگی، توانایی این کشور برای قرض گرفتن بیشتر از بازارهای بینالمللی نیز به شدت تحت تأثیر قرار میگیرد.
یک نکته دیگر وجود دارد و آن این است که مقررات بیتکوین تا حد زیادی توسط تنظیم کنندههای ملی هدایت میشود. به واسطه ماهیت غیرمتمرکز رمزارزها، ممنوعیت بیتکوین در یک حوزه قضایی ملی به طور مستقیم بر وضعیت قانونی آن در حوزه قضایی دیگر تأثیر نمیگذارد. با این حال، زمانی که کشوری مانند ایالاتمتحده از طریق مقررات به ارزهای دیجیتال سخت میپردازد، بازار به آن واکنش نشان میدهد. پرایس اکشنی (Price action) که حاصل میشود میتواند نتیجهاش بر روی تمامی کشورهایی که بیتکوین را به عنوان ارز قانونی یا ارز ذخیره استفاده میکنند تاثیر بگذارد.
بیشتر بدانید: رمزارز چیست؟ راهنمای تازهکارها
۵. کدام کشورها بیتکوین و سایر رمزارزها را ممنوع کردهاند؟
ممنوع کردن یک الگوی اقتصادی و تکنولوژی جهانی همچون بیتکوین بهترین رویکرد دولتها برای حفاظت از شهروندانشان در مقابل خطرات این طبقه دارایی نیست. با حفاظت از آنها در طول مسیر، آموزش و تنظیم کنترلهای مناسب در محل است که میتوان از مشتریان خردهفروشی محافظت کرد. ممنوعیتهای متعددی بر روی بیتکوین، دیگر رمزارزها و استخراج ارز دیجیتال در سراسر جهان وجود داشته است. کشور چین رمزارزها را در سال ۲۰۲۱ با توجه به ارز دیجیتال بانک مرکزی خود ممنوع کرد و این امر همچنین بر روی استخراج بیتکوین تاثیر گذاشت. در نتیجه، نرخ هش (Hash rate) در سال ۲۰۲۱ سقوط کرد. اما، این صنعت با افزایش ماینرهای بیت کوین در ایالاتمتحده به وضعیت سابق خود بازگردانده شد.
در سال ۲۰۲۲، کشور هند یک موضع تند نسبت به رمزارزها گرفت. همیشه یک ممنوعیت بر روی این طبقه دارایی در بخشی از جهان وجود داشته است و در مقابل منطقه دیگری از این فرصت استفاده می کند. بنابراین، تا زمانی که یک ممنوعیت هماهنگ ارزهای دیجیتال در سراسر جهان وجود نداشته باشد، به طور کلی مهار رشد بیتکوین و داراییهای دیجیتال به طور کلی بسیار دشوار است. کشورهایی که به دنبال ممنوعیت ارزهای دیجیتال هستند برای اینکه از شهروندانشان (سرمایهگذاران خرد) محافظت کنند، احتمالاً موفق نخواهند شد. رویکرد مشارکتیتر و دموکراتیکتر به آنها کمک خواهد کرد تا به هدف خود یعنی محافظت از سرمایهگذاران خرد برسند.
منبع: Cointelegraph: Bitcoin, Ethereum, Crypto News & Price Indexes.
لینک خبر: Countries where Bitcoin (BTC) is legal (cointelegraph.com).
اگر این مطلب برای شما مفید بود پیشنهاد میکنیم مقاله زیر را هم مزالعه کنید: